سقط مکرر؛ علل، علائم و راه های درمان سقط مکررمهغاهمهامهاغمهعاغعدالغا>

سقط مکرر؛ علل، علائم و راه های درمان سقط مکرر 

علت سقط مکرر چیست؟ چرا بعضی از زنان چندین سقط مکرر دارند؟ تجربه سقط جنین هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی دردناک است. برخی از خانم ها دچار سقط مکرر هستند و مجبورند فشار سوگ و مضرات مکرر و جسمی را تحمل کنند.

در این مقاله از بخش زنان و زایمان دکتر سلام به بررسی درمان سقط مکرر، علت و عوارض آن برای زنان می پردازیم. سقط مکرر ناامیدی زوجینی را که در اثر ضعف و زیان های حاملگی پی در پی قرار دارند، درک می کنیم. ما در این موارد تخصص داریم.

ما به شما کمک می کنیم تا درک کنید که چرا این اتفاق می افتد و شما را از طریق روش ها و درمان هایی که می تواند مانع از بروز مجدد آن شود، راهنمایی می کنیم. سقط مکرر اصطلاحی است که به زنی گفته می شود که 3 یا بیشتر سقط جنین را پشت سر هم تجربه کرده باشد.

در حدود 1 از صد زن در انگلیس سقط مکرر(تومیس) دارند. میزان اضطراب زنانی که سقط جنین را تجربه می کنند می توانند به سطحی شبیه به مواردی که در بیماران سرپایی روانی دیده می شود برسند.

داشتن یک سقط جنین می تواند به اندازه کافی ویران کننده باشد، اما داشتن یکی پس از دیگری غالباً یک تجربه بسیار آسیب زا است. فکر کردن در مورد تلاش دوباره می تواند مانند یک مبارزه بیهوده باشد، با این که بسیاری از زوج ها انتظار دارند که قبل از شروع بارداری ضرر دیگری را تجربه کنند.

هر نوع حاملگی در آینده پر از امید خواهد بود اما همچنین دارای سطح اضطراب زیادی است. تحقیقات در مورد دلیل احتمالی سقط مکرر پس از سومین سقط مکرر توصیه می شود.

دلایل احتمالی زیادی برای سقط مکرر وجود دارد، از جمله: مشکلات ژنتیکی و هورمونی نقص عفونت و ترومبوفیلی (لخته شدن خون) مشکلات رحم ضعف دهانه رحم متأسفانه،حتی پس از بررسی، همیشه پزشکان نمی توانند علت سقط مکرر را تشخیص دهند.

با این حال، بیشتر زوج هایی که سقط جنین مکرر داشته اند، در آینده شانس خوبی برای بچه دار شدن دارند. در صورت امکان، زوجین باید به یکی از متخصصان اختصاص داده شده در زمینه مدیریت سقط مکرر مراجعه کنند. مراقبتهای حاملگی خوب در این شرایط باعث ایجاد تفاوت اساسی می شود.

شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه مراجعه به یک بخش بارداری زودرس می تواند خطر سقط جنین های بعدی را کاهش دهد. مهم است بدانید که انجام آزمایشات لزوماً به معنای یافتن علت یا دلایلی نیست. در حدود نیمی از زوجینی که مورد تحقیق قرار گرفته اند دلیل صحیحی برای سقط جنین ندارند.

این می تواند بسیار ناامید کننده باشد، اما همچنین خبرهای مثبتی است زیرا به این معنی است که احتمال موفقیت آمیز بودن بارداری بعدی، بدون هیچ گونه معالجه ای وجود دارد.

اگر مشکلی شناسایی شود، هنوز هم احتمال وجود یک بارداری موفق شانس زیادی دارد. این به آنچه پیدا شده است و اینکه آیا درمانی برای کاهش خطر دفعه بعدی وجود دارد بستگی دارد مثلا: برخی از سقط جنین ها به صورت اتفاقی ایجاد می شوند (مثلاً ناهنجاری کروموزومی در کودک) و نمی توان پیش بینی کرد یا از آن جلوگیری کرد.

خوشبختانه، آنها به احتمال زیاد دوباره اتفاق نمی افتند. برخی از دلایل سقط جنین قابل درمان نیست زیرا هیچ راهی برای تغییر مشکل اساسی (به عنوان مثال مشکلی در کروموزوم والدین) وجود ندارد، اما ممکن است به والدین توصیه شود گزینه های دیگر (مانند استفاده از تخمک دهنده یا اسپرم)را در نظر بگیرند.

دلایل سقط مکرر عوامل ژنتیکی درحدود 5 از هر 100 زن که دچار سقط جنین مکرر شده اند، آنها یا شریک زندگی خود در یکی از کروموزوم های خود اختلال داشتند (ساختار ژنتیکی درون سلول های ما که حاوی DNA ما و ویژگی هایی است که از والدین خود به ارث می بریم) اگرچه چنین ناهنجاری هایی ممکن است هیچ مشکلی برای شما یا شریک زندگی شما ایجاد نکند، اما ممکن است در صورت انتقال به کودک شما گاهی اوقات مشکلی ایجاد کند.  ناهنجاری در جنین جنین تخم بارور شده است.

ناهنجاری در جنین شایع ترین دلیل از دست دادن جنین است. CRGH می تواند آزمایش PGS را روی جنین ها قبل از کاشت انجام دهد تا از انتقال جنین های غیر طبیعی ژنتیکی جلوگیری شود.  عوامل خود ایمنی آنتی بادی ها موادی هستند که در خون ما برای مقابله با عفونت ها تولید می شوند. حدود 15 در هر 100 زن که دچار سقط جنین مکرر شده اند،  آنتی بادی های خاصی به نام آنتی بادی های ضد فسفولیپید (aPL) در خون خود دارند. از هر 100 زن با حاملگی طبیعی کمتر از دو نفر آنتی بادی APL دارند.

برخی از افراد آنتی بادی تولید می کنند که در برابر بافت های بدن واکنش نشان می دهند.این به عنوان یک واکنش خود ایمنی شناخته شده است و اتفاقی است که برای زنانی که آنتی بادی APL دارند رخ می دهد.اگر آنتی بادی های APL و سابقه سقط جنین وجود داشته باشد، احتمال بارداری موفقیت آمیز شما ممکن است تنها یک در ده باشد.

نوع دیگر آنتی بادی که با کاهش بارداری همراه است،آنتی بادی ضد هسته ای است.

بیماری که ما به طور معمول با آنتی بادی های ضد هسته ای در ارتباط هستیم،لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) است.میزان ریزش حاملگی در بیماران SLE بسیار بیشتر از جمعیت عمومی است.

اگرچه بیشتر زنانی که دچار سقط جنین مکرر هستند علائم بالینی SLE ندارند،اما بسیاری از آنها پدیده خود ایمنی دارند که مشابه مواردی است که در بیماران SLE مشاهده می شود.جفت در این زنان ملتهب و ضعیف است.

آنتی بادی های تیروئید نشانگر بارداری”در معرض خطر” است. دو آنتی بادی مورد مطالعه، آنتی بادی های ضد تیروئید پراکسیداز و آنتی بادی ضد تیروگلوبولین، در مجموع به عنوان آنتی بادی های ضد تیروئید (ATA) گفته می شوند.  ساختار رحم مشخص نیست که تا چه حد بی نظمی در ساختار رحم شما می تواند بر خطر سقط جنین مکرر تأثیر بگذارد.

تخمین تعداد زنانی که دچار سقط جنین مکرر می شوند نیز از این تعداد از دو تا از 100 تا 37 نفر از 100 متغیر است و یا زود زایمان می کنند تغییرات جزئی در ساختار رحم شما باعث سقط جنین نمی شود.  دهانه رحم ضعیف در بعضی از خانمها ورود رحم (دهانه رحم) خیلی زود در دوران بارداری باز می شود و باعث از بین رفتن جنین در ماه سوم تا ششم می شود.

این به دلیل داشتن دهانه رحم ضعیف (یا “ناکارآمد”) است. به عنوان علت از دست رفتن بارداری بیش از حد مورد بررسی قرار می گیرد زیرا در خارج از بارداری هیچ آزمایش واقعا قابل اعتمادی برای آن قابل انجام نیست.  عفونت ها اگر یک عفونت جدی به جریان خون شما وارد شود، ممکن است به سقط جنین منجر شود.

اگر در اوایل بارداری به عفونت واژن بنام واژینوز باکتریایی مبتلا شوید، ممکن است خطر ابتلا به سقط جنین در حدود ماههای چهارم تا ششم یا زایمان زودرس را افزایش دهد. معلوم نیست که آیا عفونت ها باعث از بین رفتن سقط جنین می شوند یا خیربرای این اتفاق، باکتری یا ویروس باید در سیستم شما قادر به زنده ماندن بدون ایجاد علائم کافی باشند.

این امر بیماری هایی مانند سرخک، تبخال، لیستریا، توکسوپلاسموز و سیتومگالوویروس را رد می کند (بنابراین در صورت سقط جنین مکرر، نیازی به آزمایش برای آنها ندارید). شرایط خون ترومبوفیلی ارثی گروهی از اختلالات ژنتیکی در مسیرهای لخته شدن خون را تشکیل می دهد و منجر به تشکیل غیر طبیعی لخته خون (ترومبی) می شود. یک مسیر مشترک شامل مقاومت در برابر ضد انعقاد کننده طبیعی به نام پروتئین فعال شده C (APC) است.

این بیماری ها در مطالعات متعددی نشان داده شده است که باعث ایجاد عوارض عروقی می شود که منجر به سقط جنین،مرگ داخل رحمی جنین، پره اکلامپسی (توکسمی بارداری) و سندرم HELLP می شود که نوعی شدید از پره اکلامپسی است که با همولیز (سلول های خونی) مشخص می شود. که افزایش سطح آنزیم های کبدی و ترومبوسیتوپنی (تعداد پلاکت پایین) است.

زنانی که ژنهای Trombophilias ارثی دارند، در مقایسه با جمعیت عادی احتمالاً (2 تا 14 بار) دچار مشکل لخته شدن هستند که منجر به سقط جنین می شود. سه جهش اصلی ژن که منجر به ترومبوفیلی ارثی می شوند عبارتند از: جهش فاکتور V لیدن جهش ژنی فاکتور II (پروترومبین) G20210 جهش متیلن تترا هیدروفولات ردوکتاز (MTHFR) و منجر به هیپرهموسیتینمی شایع ترین علت مقاومت APC ناشی از جهش نقطه (یک جفت مبتنی بر DNA) در محل برش فاکتور V،به نام فاکتور V لیدن است.

شایع ترین ترومبوفیلیای ارثی است که شیوع آن در جمعیت قفقاز 10٪ است.این جهش در 60٪ از بیمارانی که در دوران بارداری تشکیل لخته دارند کشف شده است،همچنین علت اصلی لخته شدن خون در ارتباط با استفاده از قرص های ضد بارداری است. جهش ژن پروترومبین(فاکتور II)در 7.8 ٪ از زنانی که به دلیل اختلال در لخته شدن،سقط جنین را تجربه کرده اند رخ داده است.فاکتور دوم یکی از عوامل اصلی در مسیر لخته شدن است. هموسیستئین معمولاً در مقادیر کم در جریان خون وجود دارد.

این ماده از رژیم غذایی متیونین،یک اسید آمینه است.جهش ژنی برای آنزیم متیلن تتاهیدروفولات ردوکتاز (MTHFR) منجر به ایجاد هموسیستئین در جریان خون می شود.این وضعیت،که به آن هیپرهموسیتینمی گفته می شود،منجر به تشکیل لخته خون و سخت شدن شریان ها، حتی در کودکی می شود. کمبود تغذیه ای ویتامین های B6 ، B12 و اسید فولیک این مشکل را تشدید می کند.

زنانی که هموزیگوت جهش ژنتیکی MTHFRدارند (هر دو آلل او که دارای جهش هستند)در معرض بیش از یک خطر افزایش دو برابری سقط جنین هستند. سیستم ایمنی مطالعات اخیر درک ما را از مسیرهایی که سلولهای مجاز باروری (تنظیم کننده تنظیم Th2 و T) یا سلولهای آنتاگونیستی (Th1 Th17و سلولهای کشنده طبیعی) را بیشتر می کنند، بهبود بخشیده است.

کاهش مسیرهای غیر طبیعی از فعال شدن سیستم ایمنی و ترویج مواردی که پذیرش جنین را تشویق می کنند، می تواند موجب حفظ بارداری تا زایمان نوزاد سالم شود. تخمدان های پلی کیستیک و سقط مکرر اگر تخمدانهای پلی کیستیک دارید تخمدان های شما کمی بزرگتر از تخمدانهای عادی هستند و فولیکولهای کوچکتر از حد طبیعی تولید می کنند. این ممکن است به عدم تعادل هورمون ها مرتبط باشد. تقریباً نیمی از خانمهایی که سقط جنین مکرر دارند،تخمدانهای پلی کیستیک دارند.

این تقریباً دو برابر تعداد زنان جامعه است. داشتن تخمدان های پلی کیستیک دلیل مستقیمی در از دست دادن مکرر بارداری نیست و به معنای این نیست که شما در معرض خطر بیشتری برای سقط جنین هستید. ما مطمئن نیستیم که دلیل این موضوع چیست.

بسیاری از خانم هایی که تخمدان های پلی کیستیک دارند و از دست دادن بارداری مکرر، هورمون بالایی به نام هورمون لوتئین ساز (LH)در خون آنها وجود دارد. با این حال، کاهش سطح LH قبل از بارداری، شانس تولد موفقیت آمیز را بهبود نمی بخشد.  دیابت و مشکلات تیروئید دیابت یا اختلالات تیروئید می تواند عواملی در سقط جنین مکرر باشد.آنها تا زمانی که تحت درمان قرار بگیرند و تحت کنترل نگه داشته شوند باعث سقط جنین مکرر نمی شوند. علائم سقط جنین شایع ترین علامت سقط جنین خونریزی واژن است.

این می تواند از لکه بینی سبک یا ترشحات قهوه ای گرفته تا خونریزی شدید و خون یا لخته های قرمز روشن متفاوت باشد. ممکن است خونریزی چندین روز طول بکشد. با این حال، خونریزی واژن سبک در سه ماهه اول (3 ماه اول) بارداری نسبتاً شایع است و لزوماً به معنای سقط جنین نیست.

اگر خونریزی واژن دارید، در اسرع وقت با پزشک معالج خود تماس بگیرید. اگر 3 یا بیشتر سقط جنین را پشت سر هم داشته باشید (سقط مکرر) و نگران بارداری فعلی خود هستید، می توانید برای ارزیابی سریع به بخش بارداری اولیه مراجعه کنید. یک واحد بارداری زودرس در نزدیکی خود پیدا کنید. علائم دیگر سقط مکرر جنین عبارتند از: گرفتگی و درد در قسمت تحتانی شکم شما ترشح مایعات از واژن شما ترشح بافت از مهبل(واژن)شما دیگر علائم بارداری مانند احساس بیمار بودن و حساسیت به پستان را تجربه می کنید چه موقع فورا باید به پزشک مراجعه کنید در موارد نادر، سقط جنین اتفاق می افتد زیرا بارداری در خارج از رحم ایجاد می شود.

این به عنوان یک حاملگی خارج رحمی شناخته می شود. حاملگی خارج رحمی به طور بالقوه جدی است زیرا خطر این بیماری وجود دارد که ممکن است خونریزی داخلی را تجربه کنید.

علائم حاملگی خارج رحمی ممکن است شامل موارد زیر باشد: درد مداوم و شدید معده، معمولاً از یک طرف خونریزی یا لکه بینی واژینال، معمولاً پس از شروع درد درد در نوک پستان اسهال و استفراغ احساس ضعف علائم یک حاملگی خارج رحمی معمولاً بین هفته های 5 تا 14 بارداری ظاهر می شود.

برنامه مراقبت بعد از سقط مکرر به دنبال سقط مکرر، معمولاً برای مشخص کردن مشکل، آزمایش خون خاص و اسکن انجام می شود. در صورت امکان، شما به یک واحد ویژه برای مدیریت سقط مکرر منتقل می شوید. غالباً، مراقبت خوب از دوران قبل از تولد در این شرایط تفاوت بزرگی ایجاد می کند. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه مراجعه به یک بخش بارداری زودرس می تواند خطر سقط جنین های بعدی را کاهش دهد. آزمایش خون: آزمایش خون ممکن است مورد استفاده قرار گیرد برای بررسی عوارضی، مانند اختلالات لخته شدن خون. تخمدان های پلی کیستیک و مقادیر بالای آنتی بادی های خاص که می توانند با تأثیر در جریان خون جفت در بارداری تداخل کنند یا باعث اتصال غیر طبیعی جفت در رحم شوند.

تحقیقات رحمی: رحم غیر طبیعی می تواند خطر سقط مکرر و تولد زودرس را افزایش دهد. روش های مختلفی برای بررسی شکل رحم وجود دارد و بسته به یافته ها ممکن است عمل جراحی توصیه شود. خونریزی در دوران بارداری با وجود سقط جنین قبلی اگر بعد از یک یا چند سقط جنین قبلی در بارداری فعلی خونریزی دارید، تحقیقات اخیر نشان داده است که پروژسترون می تواند مفید باشد.

این تحقیق در سال 2019 منتشر شد و نشان داد هرچه سقط جنین قبلی بیشتر باشد، از مزایای درمان پروژسترون سود بیشتری برده می شود. پروژسترون هورمونی است که به ضخیم شدن پوشش رحم کمک می کند و به بدن مادر کمک می کند کودک در حال رشد را قبول کند. این ماده به صورت مایع (قرص) تجویز می شود و روزانه دو بار در مهبل (مانند قرار دادن تامپون) مصرف می شود.

مطالعه ای که نشان داد پروژسترون می تواند یک درمان مؤثر باشد، یک کارآزمایی کنترل شده بزرگ، چندسان و تصادفی است که استاندارد کارآزمایی های تحقیقاتی است. 4153 زن مبتلا به خونریزی حاملگی زودرس از 48 بیمارستان در سراسر انگلیس در این مطالعه شرکت کردند.

در حدود نیمی از خانمها قرص پروژسترون واژینال و نیمی دیگر قرص های دارونما (آدمک) داده شد. یافته ها: در مورد زنان بدون سقط جنین قبلی: میزان تولد زنده در گروه پروژسترون 74٪ (824/1111) و 75٪ (840/1127) در گروه دارونما بوده است،یعنی فایده ای ندارد.

برای زنانی که 1 تا 2 مورد سقط جنین قبلی داشته اند: میزان زایمان زنده در گروه پروژسترون 76٪ (591/777) و 72٪ (534/738) در گروه دارونما بوده است. برای زنانی که سه یا چند مورد سقط جنین قبلی داشته اند: میزان تولد زنده در گروه پروژسترون 72٪ (98/137) و در گروه دارونما 57٪ (14/858) بود،یعنی نتیجه قابل توجه. در این مطالعه نگرانی ایمنی از درمان پروژسترون مشاهده نشده است. افکار و احساسات بعد از سقط مکرر از دست دادن نوزاد بعد از دیگری می تواند ویران کننده باشد.

ممکن است تعجب کنید که آیا شما هرگز بچه دار خواهید شد – یا حتی آیا باید به تلاش خود ادامه دهید. کنار آمدن با خانواده، دوستان یا همکارانی که باردار هستند و یا نوزادان جدیدی دارند، سخت است. از این گذشته، ممکن است دریابید که دقیقاً همانطور که به حمایت بیشتر اطرافیان احتیاج دارید، مردم سخت تر می دانند چه بگویند یا چگونه شما را حمایت کنند. ممکن است احساس کنید که در یک حلقه تکرار شده قرار گرفته اید: از دست دادن، تلاش دوباره، امید، نگرانی و انتظار.

اگر هیچ بافت حاملگی در رحم شما باقی نماند، هیچ درمانی لازم نیست. اما اگر هنوز بافت حاملگی در رحم وجود دارد، گزینه های شما عبارتند از: انتظار – منتظر بمانید تا بافت به طور طبیعی از رحم خارج شود خدمات پزشکی – از داروهایی استفاده کنید که باعث می شود بافت از رحم شما خارج شود عمل جراحی – بافت در جراحی جدا شود خطر عوارض برای همه این گزینه ها بسیار ناچیز است. مهم است که همه آنها را با پزشک مسئول مراقبت های خود در میان بگذارید.

اگر در سه ماهه اول سقط جنین دارید، ممکن است 7 تا 14 روز پس از سقط جنین صبر کنید تا بافت به طور طبیعی خارج شود. این به قسمت مدیریت انتظار می رود. اگر درد و خونریزی در این مدت کاهش یافته یا کاملاً متوقف شده باشد، این بدان معنی است که سقط جنین به پایان رسیده است.

به شما توصیه می شود بعد از 3 هفته آزمایش بارداری خانگی انجام دهید. اگر آزمایش نشان داد شما هنوز باردار هستید، ممکن است لازم باشد آزمایش های بیشتری انجام دهید.

اگر درد و خونریزی در طی 7 تا 14 روز آغاز نشده باشد یا ادامه یابد یا بدتر شود، این بدان معنی است که سقط جنین شروع نشده یا به پایان نرسیده است. در این حالت، اسکن دیگری به شما پیشنهاد می شود. بعد از این اسکن، شما ممکن است تصمیم بگیرید که یا منتظر بمانید که سقط جنین به طور طبیعی اتفاق بیفتد، یا به درمان دارویی یا عمل جراحی بپردازید.

اگر منتظر بمانید،متخصص مراقبت های بهداشتی شما باید 14 روز بعد وضعیت شما را دوباره بررسی کند. اگر خونریزی خیلی زیاد شد، شما درجه حرارت بالایی (تب) دارید یا درد شدید را تجربه می کنید، بلافاصله با بیمارستان خود تماس بگیرید. دارو اگر نمی خواهید منتظر بمانید، ممکن است دارو را برای از بین بردن بافت انتخاب کنید یا اگر طی 2 هفته به طور طبیعی از بین نرفت.این شامل گرفتن قرص هایی است که باعث می شوند دهانه رحم باز شود و به این ترتیب بافت خارج شود. در بیشتر موارد، به شما قرص هایی با نام pessaries پیشنهاد می شود که مستقیماً در مهبل شما قرار می گیرند، جایی که حل می شوند. قرص ها معمولاً طی چند ساعت شروع به کار می کنند. علائمی شبیه به یک دوره سنگین مانند گرفتگی و خونریزی شدید واژن را تجربه خواهید کرد.

همچنین ممکن است تا 3 هفته خونریزی واژن را تجربه کنید. در اکثر واحدها، شما برای تکمیل سقط جنین به خانه اعزام می شوید. این بی خطر است، اما اگر خونریزی بسیار زیاد شود، به بیمارستان خود زنگ بزنید. به شما توصیه می شود 3 هفته پس از مصرف این دارو آزمایش بارداری خانگی انجام دهید.

اگر آزمایش بارداری نشان دهد که هنوز باردار هستید، ممکن است لازم باشد آزمایش های بیشتری انجام دهید. اگر خونریزی در طی 24 ساعت از شروع مصرف دارو شروع نشده است، ممکن است به شما توصیه شود که در مورد گزینه های خود با متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید. عمل جراحی سقط مکرر جنین در بعضی موارد از جراحی برای از بین بردن هر بافت باقی مانده حاملگی استفاده می شود.

ممکن است به شما توصیه شود که اگر: خونریزی شدید مداوم را تجربه می کنید شواهدی وجود دارد که نشان می دهد بافت حاملگی آلوده شده است دارو یا منتظر ماندن بافت به طور طبیعی ناموفق بوده است جراحی شامل از بین بردن هر بافت باقی مانده در رحم شما با دستگاه مکش است. اگر هر دو مورد مناسب نبود، باید از بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی استفاده کنید.

داروهای رقیق کننده خون زنان مبتلا به مشکلات خود ایمنی یا لخته شدن (ترومبوفیلی) ممکن است با آسپرین و هپارین با دوز کم درمان شوند. این داروها را می توان در دوران بارداری مصرف کرد تا خطر سقط جنین کاهش یابد. قبل از استفاده از این داروها باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید زیرا احتمال بروز مشکلات جدی خونریزی (مانند زخم معده) را افزایش می دهد.

اصلاح سایر مشکلات پزشکی سقط جنین مکرر ممکن است مربوط به برخی مشکلات پزشکی باشد. اینها شامل سطح غیر طبیعی قند خون، غده تیروئید پر کار یا کم تحرک یا سطح بالای هورمون پرولاکتین است. درمان شرایط پزشکی مانند دیابت، اختلال عملکرد تیروئید یا سطح بالای پرولاکتین می تواند شانس ابتلا به یک بارداری سالم و کامل را بهبود بخشد. غربالگری ژنتیکی در حدود 5٪ از زوجین مبتلا به RPL، یکی از والدین مجدداً تنظیم (جابجایی) کروموزومهای خود را دارد.

اگر یکی از والدین جابجایی داشته باشد، این می تواند باعث جنین هایی با عدم تعادل کروموزومی شود که احتمال سقط جنین بیشتر است. خون والدین می تواند مورد بررسی قرار گیرد (کاریوتایپ شده) برای دیدن اینکه آیا آنها جابجایی دارند. اگر مشکل کروموزومی یافت شود، پزشک ممکن است مشاوره ژنتیکی را توصیه کند. در حالی که بسیاری از زوجین با جابجایی در نهایت بارداری سالم را بطور طبیعی تجربه می کنند، ممکن است پزشک معالجه باروری مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) را پیشنهاد کند.

در طی IVF، تخمک ها و اسپرم ها در خارج از بدن در یک آزمایشگاه مخلوط می شوند. بعد از IVF، قبل از بازگشت جنین به رحم، می توان آنها را آزمایش کرد (غربالگری ژنتیکی preimplantation) این امر به جنین های بدون جابجایی اجازه می دهد تا احتمال بارداری سالم افزایش یابد. انتخاب سبک زندگی به طور کلی، هرچه زن سالم تر باشد، احتمال بارداری سالم را افایش می دهد.

قطع سیگار و متوقف کردن مصرف غیرقانونی مواد مخدر (مانند کوکائین) خطر سقط جنین را کاهش می دهد. محدود کردن مصرف الکل و کافئین نیز ممکن است کمک کند. اضافه وزن داشتن با افزایش خطر سقط جنین همراه است، بنابراین کاهش وزن نیز ممکن است به پیامدهای بارداری کمک کند. هیچ مدرکی مبنی بر استرس، اضطراب یا افسردگی خفیف باعث ابتلا به سقط جنین نیست. با این حال، این ها مشکلات مهمی است که همراه RPL است. پشتیبانی روانشناسی و مشاوره می تواند به زوجین کمک کند تا در مقابل درد عاطفی سقط جنین کنار بیایند و یک محیط سالم برای بارداری ایجاد کنند.

درمان های ضد و نقیض هیچ مدرکی مبنی بر تزریق وریدی (IV) محصولات خون (مانند ایمونوگلوبولین داخل وریدی [IVIG]) یا داروها (مانند تزریق روغن سویا) وجود ندارد تا خطر سقط جنین را کاهش می دهد. سقط مکرر چقدر شایع است؟ در حدود یک زن در 100 مورد سقط مکرر را تجربه می کند. ناامید کننده است، ولی اغلب معلوم نیست که چرا این اتفاق برای برخی از زنان ادامه می یابد. برای حدود نیمی از موارد سقط مکرر پزشکان نمی توانند دلیل پیدا کنند. اما برخی از مشکلاتی که باعث می شود برخی از خانم ها دوباره و دوباره دچار سقط جنین شوند، قابل شناسایی هستند.

شانس من برای داشتن یک کودک سالم چقدر است؟ اگر سقط جنین شما توضیح داده نشده است، در آینده شانس زیادی دارید که بارداری موفقی داشته باشید. از ابتدای بارداری شما بسیار مراقبت می شوید و از پشتیبانی و اسکن اضافی برخوردار خواهید شد. یک تیم اختصاصی شما را در بخش بارداری زودرس (EPU) مراقبت می کند. این مراقبت و پشتیبانی نزدیک به خودی خود می تواند شانس شما را برای یک بارداری موفق افزایش دهد. حدود سه چهارم زنانی که سقط جنین مکرر برایشان توضیح نداده نشده، در نهایت با داشتن حمایت و مراقبت صحیح، یک نوزاد سالم به وجود می آورند. اگر شما یا شریک زندگی تان مشکل کروموزومی دارید که باعث سقط جنین می شود، دشوار است بگویید که اگر فقط تلاش کنید، شانس شما برای داشتن یک کودک سالم چقدر است. هر زوج با هم فرق دارند، بنابراین برای مشاوره به پزشک متخصصی مراجعه می کنید که در زمینه اختلالات ژنتیکی تخصص دارد. برخی،اما نه همه شرایطی که باعث سقط مکرر می شوند قابل درمان هستند.

متخصص زنان و زایمان بهترین شخصی است که در مورد شانس موفقیت شما می تواند به شما پاسخ دهد. او نمی تواند به طور قطع به شما بگوید – هیچ کس نمی تواند.اما او می تواند تاریخچه پزشکی، سن شما و نتایج آزمایش را هنگام گفتگو در مورد شانس خود با شما در نظر بگیرد. پشتیبانی زیاد می تواند کمک کند. درمورد احساسات خود با دوستان، خانواده و پزشک خود صحبت کنید. چه کاری می توان برای درمان سقط مکرر انجام داد؟ غربالگری برای مشکلات ژنتیکی برای بررسی ناهنجاریهای کروموزومی، شما و شریک زندگی خود باید آزمایش خون دهید. این آزمایش به عنوان کاریوتیپ شناخته می شود. اگر به نظر برسد که یا هردوی شما دچار یک ناهنجاری هستید، باید به پزشک متخصص بنام ژنتیک بالینی مراجعه کنید.

آنها به شما خواهند گفت که شانس شما برای حاملگی های بعدی چقدر است و انتخاب های شما را توضیح می دهند. این امر به عنوان مشاوره ژنتیکی شناخته می شود. این می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که می خواهید برای آینده چه کاری انجام دهید. اگر به نظر می رسد سایر اعضای خانواده شما تحت تأثیر همین مشکل قرار دارند، ممکن است به آنها نیز مشاوره ژنتیکی نیز داده شود. درمان سقط مکرر با غربالگری برای ناهنجاری های جنین اگر سابقه سقط جنین مکرر دارید و می ترسید نوزاد بعدی خود را از دست بدهید، ممکن است پزشکان توصیه کنند که ناهنجاری های موجود در جنین یا جفت را بررسی کنید. آنها این کار را با بررسی کروموزوم های جنین از طریق کاروتایپ انجام می دهند، اگرچه همیشه نتیجه گیری امکان پذیر نیست.

آنها همچنین ممکن است جفت را از طریق میکروسکوپ معاینه کنند. نتایج این آزمایشات ممکن است به آنها کمک کند تا انتخاب و روش درمانی احتمالی خود را با شما در میان بگذارند. درمان آنتی بادی APL شواهدی وجود دارد که نشان می دهد در صورت داشتن آنتی بادی های APL و سابقه سقط جنین مکرر، درمان با قرص های آسپیرین با دوز کم و تزریق هپارین با دوز کم در اوایل بارداری ممکن است احتمال تولد زنده تا حدود هفت را افزایش دهد. حتی در طول درمان، شما می توانید در دوران بارداری از مشکلات دیگر (از جمله پره اکلامپسی، محدودیت در رشد کودک و تولد زودرس) برخوردار شوید. شما باید با دقت کنترل شوید تا بتوانید برای هر مشکلی که بوجود آمده است، درمان مناسب ارائه شود. استروئیدها (انواع خاصی از هورمون های طبیعی یا مصنوعی) برای درمان آنتی بادی های aPL در از دست دادن بارداری مکرر استفاده شده اند، اما به نظر نمی رسد آنها شانس زایمان موفقیت آمیز را در مقایسه با آسپیرین و هپارین بهبود بخشند.

 درمان آنتی بادی های ضد هسته ای زنان مبتلا به ANA با پردنیزولون، کورتیکواستروئید درمان می شوند، که روند التهاب را سرکوب می کند و سلول را تثبیت می کند. پردنیزون به راحتی از جفت عبور نمی کند و توسط آنزیم های موجود در جفت نیز شکسته می شود تا در جنین تنها در مقادیر کم قرار بگیرد. علاوه بر این، بدن معادل 8 میلی گرم در روز از این کورتیکواستروئید تولید می کند.

هنگامی که نشان داده شد، پردنیزون قبل از برداشت باید آغاز شود. درمان سقط مکرر با غربالگری برای ناهنجاری ها در ساختار رحم برای بررسی و ارزیابی هرگونه ناهنجاری در ساختار رحم باید به شما اسکن سونوگرافی لگنی پیشنهاد شود، تا در صورت لزوم بتوان آنها را درمان کرد.  آزمایش و درمان دهانه رحم ضعیف اگر دهانه رحم ضعیفی دارید، اسکن سونوگرافی واژینال در دوران بارداری ممکن است نشان دهد که احتمالاً دچار سقط جنین هستید یا خیر.

اگر دهانه رحم ضعیفی دارید ممکن است به شما پیشنهاد شود که بخیه را در دهانه رحم قرار دهید، تا مطمئن شوید که بسته می ماند. این کار معمولاً از طریق مهبل انجام می شود، اما گاهی اوقات ممکن است از طریق یک برش”خط بیکینی”در شکم شما، دقیقاً بالای خط موهای پوکیک انجام شود. اگرچه داشتن بخیه دهانه رحم بعد از ماه سوم بارداری کمی خطر ابتلا به سقط جنین را کاهش می دهد، اما اثبات نشده است که شانس زنده ماندن کودک شما را بهبود می بخشد. از آنجا که تمام عملها خطری را شامل می شود، پزشکان باید تنها در صورتی که شما و کودک شما سالم هستید، آن را پیشنهاد کنند.

آنها باید در مورد خطرات و مزایا با شما بحث کنند. درمان سقط مکرر با غربالگری عفونت واژن اگر در ماه های چهارم تا ششم بارداری دچار سقط جنین شده اید و یا سابقه ابتلا به زایمان زودرس را دارید، ممکن است برای عفونت معروف به واژینوز باکتریایی (BV) آزمایشاتی (و در صورت لزوم) انجام شود. اگر مبتلا به BV هستید، درمان با آنتی بیوتیک ها می تواند به کاهش خطرات از دست دادن کودک یا زایمان زودرس کمک کند. شواهد و مدارک کافی وجود ندارد تا مطمئن شویم که این امر باعث تغییر در احتمال زنده ماندن نوزاد می شود.

درمان سقط مکرر با درمان ترومبوفیلی ترکیبی از آسپرین با دوز کم به علاوه تزریق هپارین با وزن مولکولی کم برای درمان ترومبوفیلی ارثی استفاده می شود.درمان قبل از شروع بارداری شروع می شود و چهار تا شش هفته پس از تولد ادامه می یابد.مکمل اسید فولیک به بیماران مبتلا به جهش ژن MTHFR داده می شود.  آزمایش و درمان مشکل سیستم ایمنی بدن آزمایش خون برای بررسی تعداد سلولها و فعالیتهای سلولهای نژادی ممکن است به آشکار شدن یک مشکل اساسی کمک کند.

درمان استروئید نشان داده شده است که سلولهای NKبالا رفته آندومتر را در زنان با سقط جنین مکرر کاهش می دهد (مجله آمریکایی ایمنیولوژی تولید مثل 2010 AS Bansal) درمان سقط مکرر با درمان هورمونی پیشنهاد شده است که مصرف پروژسترون یا هورمونهای گنادوتروپین کوریونی انسانی در اوایل بارداری می تواند به جلوگیری از کاهش حاملگی کمک کند.

منبع: دکتر سلام